ഞാന് കണ്ട ഇറാക്ക്. ഒരു യുദ്ധത്തിന്റെ ജീവനുള്ള അസ്ഥിമാടം ........... ഇറാക്കില് ഞാന് കണ്ട കാഴ്ചകള് നിങ്ങളോടുകൂടി പങ്കു വയ്ക്കുന്നു . (ഭാഗം : 6 )
അന്ന് ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച ആയിരുന്നു . പൊതുവേ ജോലി വളരെ കുറവായിരുന്നതിനാല് ഞാന് ഓഫീസില് നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി . അല്പം നടന്നു അതാ ഓഫീസിന്റെ പുറത്തു ആളൊഴിഞ്ഞ ഒരു ഭാഗത്ത് കസേരയില് ഒറ്റക്കിരിക്കുകയായിരുന്നു അന്വര്. ഞാന് മെല്ലെ അദ്ധേഹത്തിന്റെ അടുതെത്തി ......വെറുതെ കുശലാന്വേഷണങ്ങള് നടത്തി . അപ്പോളാണ് അദ്ദേഹം അവിടെ ഇരുന്നു കരയുകയായിരുന്നു എന്ന് മനസിലാക്കിയത് . ഞാന് കാര്യം അന്വേഷിച്ചു . ഒന്നുമില്ല എന്നതായിരുന്നു മറുപടി . എന്നിട്ടും ഞാന് വിടില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോള് ഒടുവില് അദ്ദേഹം ആ സംഭവം വിവരിച്ചു . എനിക്ക് ഒരു ചേട്ടന് ഉണ്ടായിരുന്നു . അദ്ദേഹം മരിച്ചതിന്റെ ഓര്മ ദിവസം ആണ് ഇന്ന് . അതൊക്കെ ഓര്ത്തപ്പോള് വെറുതേ .......
യുദ്ധം വളരെ കൂടുതലായി നിന്നിരുന്ന ഒരു സമയം ആയിരുന്നു അത് . മറ്റെല്ലാ വീടുകളിലെയും പോലെ തന്നെ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലും പട്ടിണി ആയിരുന്നു മിച്ചം . അമേരിക്കന് സൈന്യം ആഞ്ഞടിക്കുന്നു . ഇറാക്കി സൈന്യവും ചെറുത്ത് നില്കുന്നുണ്ട്. ഇതിനു പുറമേ തീവ്രവാദികളും അമേരിക്കന് സൈന്യത്തെ ആക്രമിക്കുമായിരുന്നു . സ്വതന്ത്ര ഇറാക്ക് ആയിരുന്നു അവരുടെ ലക്ഷ്യവും മുദ്രാവാക്ക്യവും ..
ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലെ പട്ടിണിയും ദാരിദ്ര്യവും ചേട്ടനെ ഒരു തീവ്രവാദി ആകുവാന് രണ്ടാമത് ഒന്ന് ചിന്ദിക്കാതെ പോകുവാന് പ്രേരിപ്പിച്ചു . അതില് പെട്ടുപോയാല് തന്റെ ജീവന് ആണ് വിലയായി കൊടുക്കേണ്ടി വരിക എന്നറിഞ്ഞിട്ടും ഞങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടി , അതില് നിന്ന് കിട്ടുന്ന വന്തുക ഞങ്ങളുടെ പട്ടിണി തീര്ക്കുവാന് സാധിക്കും എന്ന തോന്നല് ചേട്ടനെ ഒരു തീവ്രവാദി ആക്കി . ചേട്ടന് സംഘടനയില് ചേര്ന്നു. വീട്ടില് ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞിരുന്നത് അടുത്ത ഗ്രാമത്തില് ഒരു ജോലി കിട്ടി അതിനു പോവുകയാണ് എന്നായിരുന്നു . അതിനു ശേഷം എല്ലാ ആഴ്ചയും ഒരു ദിവസം ചേട്ടന് വീട്ടില് വന്നു ദാരാളം പൈസാ തരുമായിരുന്നു .
ഒരുദിവസം പതിവുപോലെ ചേട്ടന് വീട്ടില് വന്നു . അന്ന് കുറച്ചു കൂടുതല് കാശ് അമ്മയെ ഏല്പ്പിച്ചിട്ട് ചേട്ടന് പറഞ്ഞു ഇനി കുറച്ചു നാള് കഴിഞ്ഞേ വരികയുള്ളൂ . പണി അല്പം കൂടുതലാണ് എന്നൊക്കെ . ചേട്ടന് ഞങ്ങള്ക്കായി ഒരുപാട് കഷ്ട്ടപെടുന്നു എന്നോര്ത്ത് ഞങ്ങള് എല്ലാരും അന്ന് കുറേനേരം കരഞ്ഞു . ഒടുവില് ഞങ്ങള് എല്ലാരും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ആഹാരം കഴിച്ചു . കഴിക്കുന്ന സമയം ചേട്ടന്റെ കണ്ണുകള് നിറയുന്നത് ഞാന് കണ്ടിരുന്നു . ഒടുവില് എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു ചേട്ടന് വന്ന കാറില് കയറി . ചേട്ടന് പോകുന്നത് കണ്ടു അമ്മ കരഞ്ഞു തുടങ്ങി . കാര് നീങ്ങി റോഡിലേക്ക് കയറുന്നതിനു മുന്പ് ഒന്നുകൂടി യാത്ര പറയുവാനായി ചേട്ടന് ഞങ്ങളെ ഒന്നുകൂടി നോക്കിയിട്ട് കാറിന്റെ ഹോണ് ഒന്ന് അമര്ത്തി . ഹോണിന്റെ ശബ്ധതെക്കാള് വലിയ ശബ്ദത്തോടെ കാര് ഞങ്ങളുടെ മുന്നില് പൊട്ടിത്തെറിച്ചു . അല്പം നേരം എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്നറിയാതെ ഞങ്ങള് എല്ലാരും സ്തംഭിച്ചു പോയി . അമ്മ അന്ന് തളര്ന്നു വീണതാണ് . ഇതുവരെയും ഒന്ന് എണീറ്റ് ഇരുന്നിട്ട് കൂടി ഇല്ല .
സംഘടനയുടെ അന്നത്തെ ചാവേര് പോരാളിയായി തിരഞ്ഞെടുത്തത് ചേട്ടനെയായിരുന്നു . ബോംബ് ഖടിപ്പിച്ച കാറില് ആയിരുന്നു ചേട്ടന് വീട്ടില് വന്നത് . ഹോണ് അടിച്ചാല് പൊട്ടി തെറിക്കുന്ന രീതിയില് ആയിരുന്നു വാഹനത്തില് ബോംബ് വച്ചിരുന്നത് . ചേട്ടന് യാത്ര പറയാന് ഹോണ് അടിച്ചതും വാഹനം പൊട്ടി തെറിക്കുകയായിരുന്നു . ചേട്ടന്റെ ചിതറി തെറിച്ച കരിഞ്ഞ ശരീരം ഇന്നും എന്റെ മനസ്സില് മായാതെ നില്ക്കുന്നു .ഞങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടി എന്റെ ചേട്ടന് ..... ഇതൊക്കെ പറയുമ്പോളും അന്വര് കരയുകയായിരുന്നു . ഒരുവിധം ഞാന് അദ്ധേഹത്തെ സമാധാനിപ്പിക്കുവാന് ശ്രെമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു ....
ജോയ്........
fond clear aakkumo?
ReplyDeletevaayikkan kazhiyunnilla.
nalloru blog kandethan vaikiyennu thonnunnu.
enthayaalum kandethi. ini vayichittu thanne karyam.
aashamsakalode,