ഇറാക്കിലേക്ക് പോകണം എന്ന് കമ്പനി എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ മുതല്‍ ഇത് എങ്ങിനെ വീട്ടില്‍ അവതരിപ്പിക്കും എന്നതായിരുന്നു എന്റെ ചിന്തകള്‍ . ഒടുവില്‍ എനിക്ക് കുവൈത്തിലേക്ക് ട്രാന്‍സ്ഫര്‍ ആയി ഇറാക്കിന്റെ അടുത്താണ് കുവൈത്ത് ആയതിനാല്‍ കുഴപ്പം ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ഒരു വിധത്തില്‍ വീട്ടില്‍ നിന്നും സമ്മതം വാങ്ങി .
ഇറാക്കിലേക്ക് പോകുവാന്‍ വിമാനം കാത്തു ജോര്‍ദാന്‍ ക്യുന്‍ അലിയ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ വല്ലാത്ത ഒരു പേടി ..... പേടി ആണോ ?.. അറിയില്ല എങ്കിലും മനസിന്‌ ഒരു വല്ലായ്മ ഉണ്ടായിരുന്നു ....
റോയല്‍ ജോര്‍ദാന്‍ വിമാനത്തില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ എന്റെ ചിന്തകള്‍ എങ്ങിനെയാവും അവിടുത്തെ അവസ്ഥകള്‍ ?. അവിടുത്തെ ജനങ്ങള്‍ എങ്ങിനെ ആയിരിക്കും ?. ആക്രമണങ്ങളും അനിഷ്ട്ട സംഭവങ്ങളും ഇപ്പോളും ഉണ്ടാവുമോ ?. എന്നിങ്ങനെ ഉള്ള ചിന്തകളാല്‍ മനസ് ഉത്തരം ഇല്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങള്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു .എന്റെ ആകാംഷക്ക്‌ വിരാമം ഇട്ടു കൊണ്ട് കാതടപ്പിക്കുന്ന ശബ്ധതോടുകൂടി വിമാനം ഇറാക്ക് മണ്ണില്‍ പറന്നിറങ്ങി . എന്തോ വെട്ടിപിടിച്ച ഒരു പോരാളിയുടെ മനോ ദൈര്യതോടെ ഞാന്‍ ഇറാക്ക് മണ്ണില്‍ കാലുകുത്തി .
തികച്ചും ഞെട്ടിക്കുന്ന ഒരു അന്തരീക്ഷം ആയിരുന്നു ഇറാക്കില്‍ എന്നെ കാത്തിരുന്നത് . യുദ്ധങ്ങളുടെ ബാക്കി പത്രമായി ഇന്നും ജീവിക്കുന്ന അല്‍ ബസ്റ ഇന്റര്‍നാഷണല്‍ എയര്‍പോര്‍ട്ട് . ഇന്ന് ഇന്റര്‍നാഷണല്‍ എയര്‍പോര്‍ട്ട് എന്ന പേര് മാത്രമേ ഉള്ളൂ .... അവിടെ ആകെ ഉള്ളത് രണ്ടു വിമാന സര്‍വീസുകള്‍ . ഒന്ന് ജോര്‍ദാനില്‍ പോകുന്നതും , മറ്റൊന്ന് ദുബായില്‍ പോകുന്നതും . ഇതില്‍ ദുബായിലേക്ക് ഉള്ളത് അനധികൃതമായി ഉള്ളതും ..
ഞാന്‍ യാത്ര ചെയ്ത വിമാനത്തില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത് 108 യാത്രക്കാര്‍ . കൂടുതലും അമേരിക്ക , ഇംഗ്ലണ്ട് എന്നീ രാജ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും ഉള്ളവരും കുറച്ചു ഇറക്കികളും പിന്നെ മലയാളനാടിനെ പ്രതിനിതീകരിച്ചു ഞാനും ... അമേരിക്ക , ഇംഗ്ലണ്ട് എന്നീ രാജ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും ഉള്ളവര്‍ ഇറാക്കിലെ പ്രൈവറ്റ് സെക്കുരിറ്റി ഏജന്‍സികളില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നവര്‍ ആയിരുന്നു . എല്ലാ വെള്ളക്കാരുടെയും ഇടയില്‍ ഒരു കറുത്ത വെള്ളക്കാരന്‍ ആയി ഞാനും ഞെളിഞ്ഞു തന്നെ നിന്നു. മലയാളി കളുടെ ഒരു ജാഡ കളയാന്‍ പാടില്ലല്ലോ ?..
പാസ്സ്പോര്‍ട്ട് എടുത്തു വിസാ സ്റ്റാമ്പ് ചെയ്യുവാന്‍ ഉള്ള നീണ്ട ലൈനില്‍ പിറകില്‍ നിന്നും നാലാമന്‍ ആയി ഞാനും സ്ഥാനം പിടിച്ചു . നാല് മണിക്കൂര്‍ നീണ്ട കാത്തു നില്‍പ്പിനു ഒടുവില്‍ എനിക്ക് വിസാ പതിച്ച പാസ്പോര്‍ട്ട്‌ കയ്യില്‍ കിട്ടി . വിസ പതിച്ചു തരാന്‍ ഇരുന്ന ഇറാക്കി പൌരനെ അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കി ഒരു ചിരിയും ചിരിച്ചു ഞാന്‍ അവിടെ നിന്നും പുറത്തേക്കുള്ള വാതിലിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു .
അവിടെ പുറത്തു എന്നെയും കാത്തു ഞങ്ങളുടെ കമ്പനിയുടെ സെക്കുരിറ്റി ചുമതല ഉള്ള ബ്ലൂ ഹാക്കില്‍ എന്ന സെക്കുരിറ്റി ഏജന്‍സിയുടെ പ്രതിനിതികള്‍ ആയി നാലുപേര്‍ നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ....
(തുടരും....) ജോയ്......
No comments:
Post a Comment